Josien & Spölur

Een paard moet wat mij betreft met zijn vrienden kunnen spelen, dus vind ik op stal geen optie. Dekens repareren is niet mijn talent en het krabben vind ik zo zielig dat ik er niet naar kan kijken. Vertrouwen in alle smeermiddeltjes had ik ook niet. Kortom, voor mij geen paard met eczeem… maar toen kwam Spölur. Ik zou hem inrijden, zodat hij daarna verkocht kon worden. Spölur had eczeem, maar omdat hij maar voor een paar maanden zou komen, nam ik dat voor lief. Hij bleek zo leuk dat ik hem niet meer kwijt wilde, dus kocht ik hem, inclusief eczeem. Dat was in november 2019.

Er moest iets te vinden zijn…

Kort daarna vertelde ik mijn stalgenoot Rita Sophie over mijn aankoop. Ik vertelde haar dat ik erg liep te piekeren over hoe ik Spölur een zo aangenaam mogelijk leven kon bieden met veel spelen in de wei en zonder jeuk. Het verbaasde haar dat er niks was dat hielp. Volgens haar moest er toch iets te vinden zijn. Ze beloofde zich erin te verdiepen.

Spelend in de wei

Op een gegeven moment vroeg ze of ik iets uit wilde proberen dat haar bedrijf ontwikkeld had. Nadat ze uitgebreid verteld had hoe haar team tot het product gekomen was, wilde ik Spölur wel als testpaard inzetten. Ik vond het best spannend om hem zonder deken te laten staan. Dag en nacht. In het begin was ik elke ochtend weer benieuwd hoe ik hem in de wei zou aantreffen. Het ging goed. Spölur stond zonder deken buiten en speelde met zijn vrienden. Af en toe kreeg ik weer een fles met een vernieuwde versie van het product. Dagelijks controleerde ik zijn hele lichaam en behandelde ik de kwetsbare plekken in. Na een tijdje durfde ik dat minder frequent te doen en in de tweede helft van de zomer kon ik goed inschatten of behandelen nog nodig was.

Spölur heeft de hele zomer buiten gestaan en geen last van jeuk gehad. Zijn manen en staart zijn mooi lang en vol geworden. Op deze manier is het hebben van een paard met eczeem geen probleem. Ik blij, hij blij!