Onderzoek en ontwikkeling van Happy Skin Huidspray

De zoektocht naar natuurlijke antibacteriële stoffen

In 2015 startte Greenvalley International B.V. een uitgebreid onderzoeksproject naar natuurlijke vetzuren met krachtige antibacteriële eigenschappen tegen pathogene huid- en darmbacteriën. Het onderzoek omvatte literatuurstudies, praktijkonderzoek en laboratoriumanalyses, uitgevoerd in samenwerking met onder andere TNO en Schothorst Feed Research.

Uit deze studies werden specifieke componenten geselecteerd voor de ontwikkeling van een voederadditief. Vooral vetzuren afkomstig uit kokosolie – de zogenaamde middellangeketenvetzuren (MKVZ) – bleken bijzonder effectief in het remmen van schadelijke bacteriën in het darmstelsel.

Van darmgezondheid naar huidgezondheid

Vervolgonderzoek toonde aan dat deze antibacteriële werking zich ook manifesteert op de huid. De MKVZ dragen bij aan een gezond huidmicrobioom doordat ze de groei van pathogene Gram-positieve bacteriën, zoals bepaalde Staphylococcus-soorten, remmen. Tegelijkertijd ondersteunen ze de aanwezigheid van gunstige huidbacteriën. Daarnaast hebben deze vetzuren een ontstekingsremmend effect, wat de jeukimpuls bij paarden met allergische huidreacties vermindert.

Natuurlijk alternatief voor DEET

Op basis van wetenschappelijke publicaties is bovendien aangetoond dat MKVZ, en in het bijzonder die uit kokosvet, een insectenwerende werking hebben. Ze blijken effectief in het afweren van onder andere de Culicoides-knut en zelfs de malariamug. Uit eigen onderzoek van Greenvalley blijkt dat dit effect deels te danken is aan de geur van de vetzuren, die het sensorisch vermogen van de knutten verstoort. Daarnaast vormt de vettige substantie een fysieke barrière, waardoor de insecten moeite hebben met landen en bijten.

Praktijkonderzoek in Zuid-Afrika

In samenwerking met de Universiteit van Pretoria – die al decennialang onderzoek doet naar de preventie van malaria – werd de werking van de Happy Skin Huidspray verder getest. Hierbij werd gebruik gemaakt van speciale vallen (‘traps’) die de aantrekkingskracht van een paard simuleren. In deze vallen werd een UV-licht gebruikt om insecten aan te trekken, met netten die deels geïmpregneerd waren met het test product.

De werking werd als volgt getest:

• Insecten werden aangetrokken door UV-licht.
• Geïmpregneerde netten moesten insecten ontmoedigen via geur of contact.
• Een ventilator in de val duwde de binnengekomen insecten naar beneden, waar ze werden verzameld.
• Na zes nachten werden de vallen geanalyseerd door Greenvalley, die het aantal en de soort gevangen insecten bepaalde.